just a girl , 27 ετών
Καλησπέρα,
Έχω γνωρίσει κάποιον που μου αρέσει, είναι γλυκός, όμορφος, τρυφερός, ερωτευμένος μαζί μου που όμως έχει μια μικρή αναπηρία και χρειάζεται βοήθεια μπαστουνιού ή πατερίτσας για να κινηθεί έξω. Δεν το έχουμε συζητήσει ποτέ, δεν έχω κάποιον άλλον που να αισθάνομαι άνετα να το μοιραστώ και δε ξέρω αν μπορώ να διαχειριστώ μονη μου τα συναισθήματα που μου προκαλέι όταν τον βλέπω έτσι. Δεν είναι λύπηση προς θεού αλλά με στεναχωρεί. Δεν είμαι σίγουρη αν θα πρέπει να προχωρήσω σε σχέση γιατί δε θέλω σε καμία περίπτωση να τον πληγώσω . Δυστυχώς με ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων αν και θα ήθελα να μη με ενδιέφερε. Νιώθω χάλια που στέκομαι σ αυτό γιατί κατα τ άλλα είναι καταπληκτικό παιδί.
Ευχαριστώ για το χρόνο σας
ΟΜΑΔΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ:
Αγαπητή φίλη,
Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει κανένας που να αδιαφορεί πραγματικά για τη γνώμη των άλλων γιατί όλοι λίγο ή πολύ έχουμε μια έμφυτη ανάγκη επιβεβαίωσης και αποδοχής από τους άλλους. Αυτό που μένει να κάνουμε είναι να βρούμε την κατάλληλη ισορροπία ανάμεσα στα δύο άκρα και να βάλουμε στη ζωή μας τους ανθρώπους εκείνους των οποίων η γνώμη είναι αληθινή, αξίζει και μετράει για μας χωρίς ποτέ να σταματήσουμε να ακούμε τη φωνή μέσα μας...
Όμως θα πρέπει να είσαστε ξεκάθαρη απέναντι σε αυτόν τον άνθρωπο που όπως λέτε είναι ένας αξιόλογος άνθρωπος αλλά και στον ευατό σας με το τι πραγματικά θέλετε.Εσείς πως αισθάνεστε γιαυτόν;Τι σας προσφέρει;Τι είναι πιο δυνατό και πιο ουσιαστικό;Μιλήστε ειλικρινά μαζί του και μοιραστείτε τις ανησυχίες σας και μην ξεχνάτε ότι μια σχέση χτίζεται στην ειλικρίνεα και την αμοιβαία κατανόηση.
Να είστε καλά
